Mukuro Rokudo

"Iluzje... albo prawdziwe iluzje. Ukryta w iluzji jest prawdziwa iluzja. Z prawdziwych iluzji stworzone są iluzje. Kłamstwo jest ukryte w prawdzie, a prawda w kłamstwie. To jest mgła."



Imię:

Mukuro

Pseudonim:

Pineapple Fairy - używane JEDYNIE przez Jabłkową Żabę.

Nazwisko:

Rokudo

Urodzony:

9 czerwca 1997

Preferencje seksualne:

Biseksualny. Prawdopodobnie pedofil.

Mafia:

Ma alergię na mafijny półświatek, ale teoretycznie można go zaliczyć do Vongola Famiglia

Płomień:

Mgła

Wygląd:

Obecnie jest on niewątpliwie przystojnym, dojrzewającym, niczym soczyste pomarańcze w pełnym słońcu, mężczyzną. Część jego błękitnych, jedwabistych włosów jest przycięta na coś w kształcie ananasa. Z niecodziennym odcieniem jego kłaczków w interesujący sposób kontrastuje jego blada cera. Na jego wąskich ustach często można dostrzec figlarny, lecz nieco złośliwy uśmieszek. Co do oczu... Cóż, można by tu zastosować termin heterochromia iridium, czyli różnobarwność tęczówek. Lewe oko ma mocno niebieskie, spokojne, prawe zaś o barwie czystej czerwieni i, jak już wcześniej zostało wspomniane, zamiast źrenicy posiadające zmieniający się symbol, a konkretnie japoński zapis liczb od jednego do sześciu.
Jeśli chodzi o budowę ciała, Mukuro jest wysokim, wyjątkowo chudym nastolatkiem. Po prostu patyczakowatym. Niektórzy ludzie podejrzewają u niego początki anoreksji.
Odnośnie stroju - zazwyczaj ubiera się elegancko, aczkolwiek na pewno nie nudno. Lubi ubrania w typie uniformów; długie płaszcze, wysokie buty, czy krawat założony na zwykłą białą koszulkę bardzo mu odpowiadają. Nie pogardzi jednak drobnymi dodatkami w postaci kolczyków czy łańcuszków, które dodadzą odrobinę pikanterii jego wyglądowi zewnętrznemu.

Charakter:

Jeśli chodzi o dziedzinę typu "relacje międzyludzkie" to nasz Ananas nie miałby się czym pochwalić. Od zawsze był osobą skrytą, zamkniętą w sobie. Nigdy nie wiadomo o czym tak naprawdę myśli. Miewa dziwne poczucie humoru, przez co nie można jednoznacznie stwierdzić, kiedy jest poważny, a kiedy żartuje. No, chyba że chodzi o sprawę życia lub śmierci. Mukuro jest osobą tajemniczą i ciężko zaskarbić sobie jego przychylność, o zaufaniu już nawet nie wspomniawszy. Nie posiada pasji czy marzeń. Nie traci czasu na takie błahostki. Żyje teraźniejszością, doskonaląc swe umiejętności i pragnąc w końcu zrealizować swój cel. Zemsta na całej mafijnej społeczności to powód, dla którego wciąż żyje. Do celu dąży po trupach.

Historia:

Przeszłość to coś, co ma wpływ na teraźniejszość i co ma wpływ na przyszłość. I to nie tylko jednostki, ale każdego, kto jest z tą jednostką w jakikolwiek sposób związany. Historia tego mężczyzny przedstawiała się w sposób następujący.
Mukuro pochodzi z niewielkiego włoskiego miasteczka. Którego, zapytacie? Sam już nie wie. Wszak nie uważał, by było to odcinek przestrzeni godny zapamiętania, szczególnie przez wzgląd na wydarzenia, jakie tam miały miejsce. Otóż należał on do jednej z włoskich mafii, która przeprowadzała eksperymenty na dzieciach, aby znaleźć sposób na uzyskanie niesamowitej potęgi. W wyniku tych eksperymentów Mukuro uzyskał niesamowite zdolności, które uaktywnia poprzez zmianę symbolu w swym prawym oku. Nazywane są one Sześcioma Ścieżkami Reinkarnacji.
Z laboratorium uciekł mając jakieś dziesięć lat. Towarzyszyło mu w tym dwóch chłopców, którzy również byli przedmiotem badań. Od tamtej pory Rokudo nienawidzi mafii i dąży do jej całkowitego wyplenienia. [Dokończę. Kiedyś.]

Umiejętności:

Umiejętności bojowe Mukuro, czyli kontrola płomienia i walka wręcz, są ściśle związane z wcześniej wspomnianymi Sześcioma Ścieżkami Reinkarnacji.

Pierwsza z nich, Ścieżka Piekła, jest jego domeną. Pozwala na stworzenie iluzji, pojawiających się jedynie w umyśle danej osoby. bądź tak zwanych "prawdziwych iluzji". Te natomiast, pojawiają się w realnym świecie i niczym mgła zmieniają wygląd otoczenia, przedmiotów oraz osób.
Druga, Ścieżka Wygłodniałych Duchów, pozwala mu na korzystanie z umiejętności przeciwnika, podczas przejęcia kontroli nad jego ciałem. Co więcej, dzięki niej Mukuro może używać swoich własnych technik bez potrzeby powrotu do swej własnej powłoki. Jednakże nie może wykrzesać pełni swego potencjału z powodu braku przystosowania danego organizmu do tego rodzaju energii. Owa umiejętność może zostać uaktywniona JEDYNIE PO UŻYCIU Ścieżki Szóstej.
Trzecią jest Ścieżka Bestii, która pozwala mu na przywoływanie i kontrolowanie drapieżnych zwierząt, takich jak węże, czy dzikie psy.
Kolejną jest Ścieżka Demonów, wyzwalająca "Płomień Ostatniej Woli", który znacznie podnosi umiejętności walki Mukuro. Podczas aktywacji tej umiejętności, delikatny płomień o barwie indygo okala prawe oko nastolatka.
Piąta ścieżka, Ścieżka Ludzi, jest z całą pewnością najniebezpieczniejszą i najtrudniejszą do kontrolowania ze wszystkich jego umiejętności. Wyzwala czarną aurę, która przez pewien czas zwiększa wydajność jego ciała, oraz podnosi poziom każdej z jego pozostałych zdolności. Niemniej jednak ma spore skutki uboczne, między innymi osłabienie i ból mięśni. Czas działania piątej ścieżki wynosi maksymalnie trzydzieści minut. Podobnie jak Ścieżka Demonów, jej aktywacja objawia się w dość interesujący sposób. Na bladej skórze mężczyzny pojawiają się granatowe plamy, a całe jego ciało otacza czarna aura. Co więcej, mężczyzna swą piątą umiejętność uaktywnia poprzez... "zgniecenie" swej prawej gałki ocznej. Osoby o słabych nerwach mogą być spokojne, gdyż wbrew pozorom nie zostaje ona zniszczona.
Ostatnią jest Ścieżka Nieba, której symbol jest widoczny w czerwonej tęczówce Mukuro zarówno podczas jej aktywacji, jak i w czasie, gdy nie używa on żadnej ze swych technik. Pozwala mu ona na kontrolowanie każdej, zranionej swym trójzębem osoby, bez konieczności przejmowania jej ciała. Pozwala mu także na stworzenie prawdziwej iluzji swej własnej osoby, dzięki czemu może stanąć do walki, nawet jeśli jego prawdziwe "ja" przebywa daleko od przeciwnika.

Poza umiejętnościami Sześciu Światów, Mukuro opanował takie techniki jak Genjū Gagaia, która pozwala mu na korzystanie z rękawic otrzymanych od Zboczonego Naukowca. Dzięki temu jest w stanie nadać swym iluzjom formę realną, rzeczywistą, materialną. Przeciwnik nie jest w stanie określić, czy ma do czynienia z prawdziwym przedmiotem, czy też iluzją. Natomiast Genjū Mugaia to technika, która łączy iluzje jego i Chome, dzięki czemu powstaje dużo silniejsza wersja Genjū Gagaia.

Ciekawostki:

♠ Jego ulubionym zajęciem jest spacerowanie po świecie iluzji.
♠ Nienawidzi, gdy porównuje się jego fryzurę do ananasa.
♠ Nienawidzi ostrego jedzenia.
♠ Nienawidzi mafii, co jednak nie przeszkadza mu w pracy dla Vongoli.
♠ Nienawidzi... naprawdę wielu rzeczy.
♠ Jego śmiech przypomina odgłos wydawany przez krztuszącą się osobę - "kufufufu". Im bardziej jest rozbawiony, tym więcej słyszymy cząstki "fu".
♠ Może i jest zimnym draniem, ale oddałby życie za swoich "przyjaciół".
♠ Uwielbia czekoladę.
♠ Ciała obce. Naprawdę uwielbia je brać w posiadanie.

Ekwipunek:

♠ Pudełko i Pierścień Mgły Vongoli
♠ Rękawice Rzeczywistych Iluzji - projektant: Verde
♠ Ciuchy, paczka chusteczek, jakieś pierdóły zakupione w pierwszym lepszym spożywczaku. W końcu reszta, to tylko iluzje. ~

Narodowość:

"Sono un Italiano! Un Italiano vero~!"

Rodzina/Znajomi:

♠ Rudowłosa Blondynka M.M.
♠ Okularnik Chikusa Kakimoto (Kakipi Siksa.)
♠ Pchlarz Ken Joshima
♠ Psychofanka Nagi (Kuromu Dokuro)
♠ Denerwująca Żaba imieniem Fran.
♠ Reszta to mafia, więc się nie liczą. ~

Mieszkanie:

Kokuyo Land. Tak, mieszka w ruderze. Ktoś mu zabroni?