~Jezioro~~

Dziewczyna się zastanowiła jak mu to by wytłumaczyć. Chociaż.... może i w padła na jakiś pomysł. -No po prostu. Jest tutaj.- odpowiedziała tak... jakby to było po prostu oczywiste. - Nie wiem jak to wytłumaczyć? Po prostu... To tak jakbym miała wyjaśnić...No nie wiem! - tutaj przerwała i zastanowiła się tutaj... Szczerze, zaczęło ją to trochę bawić, przez co psuła powagę tego bardzo ważnego momentu -No jest. I już. -wzruszyła ramionami jakby nie potrafiła wyjaśnić tego zjawiska.

Zachichotał patrząc na nią. - Jak to jest? Przecież go nie widzę.... Czyżby był taki mały że go nie widać? Albo może chowasz go pod bluzką czy coś.... - Bawi go to strasznie ale stara się zachować powagę sytuacji - A może... - urwał udając przestraszonego - Ty masz ducha szopa pracza a nie szopa?! - zasłonił dłonią otwarte usta z "przerażenia".

Kyouki udała zaskoczoną tym stwierdzeniem -Ohh.. A co jeżeli to prawda? - jej mina też wyglądała na całkiem przestraszoną -...Co jeżeli zmienię się teraz w szopa pracza? Ohhh... nie chce mieć pcheł i roznosić wścieklizny do końca moich dni... I kraść kotom żarcie.- Wygląda na to że przez chwilę posmutniała, wyobrażając wizję małego wściekłego... rudego szopa pracza... lecz po chwili ciszy uśmiechnęła się. Ale przyznać trzeba, miałaby puszyste futerko... jakiś plus jest. -Dobra. To było głupie. - odparła po chwili -A tak na poważnie... Zdaje mi się... że powinieneś wiedzieć o co chodzi.

Zaśmiał się z jej reakcji. Nie pomyślał, że ona może tak na to zareagować. Rozprostował nogi i przeciągnął się. - hmmm... Zdaje ci się shishishi - poprawił diadem zadowolony - Pokaż swojego szopa. Rudy jest tak samo jak ty czy ma inny kolor? - Pyta zaciekawiony obserwując ją dalej.

Powinna? Nie powinna? A może?... Chwilę to potrwało, zanim się zastanowiła... Poczym cicho westchnęła. W zasadzie... dawno już nie widziała swojego pupilka, więc może... Chociaż z drugiej strony miała małe wątpliwości. -Hmm... Nie, nie jest rudy. Jest całkiem... cóż... Jest...dziwny? jeżeli tak to mogę określić-podrapała się po głowie -Z resztą... nie wiem czy powinnam go pokazywać... To może być całkiem kłopotliwe...

Dziwny? Zaciekawiło go to jeszcze bardziej. - No weeź... Pokaż. Czemu niby miałoby to być kłopotliwe. Jak pokażesz mi szopa to pokażę ci mojego Minka. -Wyszczerzył zęby w wielkim uśmiechu.

-Minka powiadasz... No dobrze... Może nic złego się nie stanie.- A więc jego zwierzątko ma imię. Cóż, dobrze wiedzieć! No ale. Skoro prosi. Byłoby głupio teraz odmówić, prawda? ...W takim razie dziewczyna sięgnęła do kieszonki pod kurtką i wyciągnęła dosyć specyficzny pierścień. Widniała na nim głowa zwierzęcia... szopa? W pewnym momencie czuła jakby się trząsł w jej dłoniach. Westchnęła, i wsadziła ów pierścień na palec. Trudno powiedzieć, co dokładniej zrobiła... jednak po kilku chwilach, przed nimi pojawiła się sylwetka, którą rozświetlał zielony, iskrzący płomień. To był ten szop. Był całkiem.... zielony... jak na szopa. Właściwie to ciemno zielony. Miał nawet zielone oczy. Bardziej charakterystyczny był jego ogon. Doskonale ukazywał, z jakiego płomienia był zrobiony. Sam szop, ułożył się na nogach dziewczyny, nawet jeżeli to było dla niej niewygodne. Widać że jego to nie obchodziło. -Tak też... poznaj, to jest Sheo.- Sam książe, został powitany cichym typowym warknięciem jakie szopy robią.

Obserwował ją dokładnie rejestrując każdy jej najmniejszy ruch. Widząc stworzenie, które się pojawiło uśmiechnął się szeroko. - Jeeeeeej. Piękniusi. - Zbliżył się do nich i przygląda się stworzeniu - Zielony szop.... niespotykane shishishi. Gdzie zdobyłaś ten rarytas?

Kyouki czuła powoli mały dyskomfort. Ten mały drań wbijał swoje pazury w jej nogi, jakby się bał że zaraz go zwali. Pewnie będzie się teraz mścić, że jakoby o nim zapomniała. Zrobiłaby to ale się za mocno trzyma... Może jedynie wziąść głęboki oddech i udawać że nic się nie dzieje. Szop był zdecydowanie zadowolony- wygrał walkę z upierdliwą właścicielką. Było słychać jak sobie pomrukuje -Można tak powiedzieć...hehehe...he... -powiedziała z małym, krzywym uśmiechem -Cóż, ma się znajomości... -poczuła jak zaczął się poruszać, bo chyba zrobiło mu się nieco niewygodnie -więc... się ma... - A ona sama obserwowała jak to stworzenie poraz kolejny się układa.

Wyszczerzył zęby patrząc na zwierza. Zafascynowało go to bo widział przeróżne stworzenia ale szopa jeszcze nigdy nie spotkał. - Widzę, że lubi wbijać w ciebie pazury. Shishishi - Przybliżył twarz do szopa - I nawet mruczy. Uroooczo. Nie wyjmujesz go za często co?

Dlatego był wyjątkowy... i wyjątkowo wnerwiający dzisiaj. Kyouki westchnęła, kiedy zauważyła że w końcu się ułożył. -Hmm... uznajmy że to za karę. - Szop w tym momencie zastrzygł uszami. Kyo pokręciła głową i pogłaskała drania po głowie -Czasami w wolnym czasie robi to czego nie powinien. - Chociażby teraz, kiedy Bel przybliżył twarz do szopa... Sheo położył na nim łapki i próbował go na swój sposób odepchnąć...Albo przybliżyć? Cholera go wie... Krzywdy to on nie zrobi. Chyba że pachnąłby jedzeniem. O, to już inna sprawa. Kyo zaraz odciągnęła ów przerośniętego "gryzonia" bo by go jeszcze podrapał... a raczej nie chce skończyć jak ta nieszczęsna żaba, prawda?

Był trochę zaskoczony widząc co robi ten stwór no ale. Cieszy się do szopa patrząc na niego ciągle. - Chciał mnie przytulić? - Zaśmiał się i wyprostował - Mówisz że jest nieposłuszny? Może źle go traktujesz co?

-Raczej zdaje mi się, że próbował cię zbadać skoro się zbliżyłeś... Ewentualnie pachniesz czymś dobrym. To jedna z jego typowych reakcji na nowych. - Powiedziała patrząc się na niego, poczym na szopa który zaczął się interesować nową okolicą. Popatrzyła się tylko jak zwierzę wstało w końcu z jej nóg i zaczęło za chwilę rozglądać po okolicy -Nie, nie do końca. On nie jest nieposłuszny, tylko czasem ma takie dni... Zdaje mi się że to jest coś z pierwotnego charakteru tych zwierząt. -zaczęła śledzić ruchy zwierzaka. Zaczął zaglądać po krzakach. -Tak czy owak, jest posłuszny kiedy trzeba, to jest ważne... w wolnych chwilach może robić co chce. -wzruszyła ramionami, bo to jej w sumie nie przeszkadzało.

Nie odrywa wzroku od szopa obserwując go dokładnie. Ciekawy zwierzak i musi mieć naprawdę milusie futro. - Bardzo interesujący zwierzak... - Przeniósł na nią wzrok - No tak. W sumie najważniejsze jest to żeby słuchał kiedy jest to potrzebne. - pokiwał głową - A ma miękkie futro?

-Dokładnie- pokiwała głową. Sam szop, chyba znalazł jakieś jeżyny w krzakach. W tedy tylko usłyszała pluskanie wody... Typowe ich zachowanie... w końcu, to pracz. -Hmm... futro ma całkiem miękkie, zdaje mi się? Chociaż wydaje się być puszysty, to on raczej jest grubawy. Ale za to jest całkiem ciepły -uśmiechnęła się delikatnie. Tak, grzałki są zawsze mile widziane. Zwierzak zaraz przyszedł i zaczął wsuwać swoje upolowane dobra. Widocznie nie mógł się powstrzymać.

Zaśmiał się i przeciągnął. - To trza było go tak nie tuczyć to grubawy by nie był a puszysty by był. - Uśmiecha się kątem ust - To teraz moja kolej. Skoro słowo się rzekło... - Książę musiał zrobić to co powiedział bo inaczej byłby mały nietakt. Wsadził rękę pod płaszcz i po chwili spod płaszcza wyszedł mu Mink. Urocza biała norka z czerwonym ogonem i uszami płonącymi czerwonym płomieniem. Zwierzak miał też grzywkę na oczach co bardzo upodabniało go do jego właściciela. Minka wlazł mu na szyję i obwinął się wokół niej. Potarł nosem o policzek Bela. - Cześć Mink. Poznaj... Kyo.